Pierwszy rok życia dziecka – kiedy dziecko siada?

Pierwszy rok życia dziecka charakteryzuje się szybkim, dynamicznym rozwojem. Dylematem rodziców jest zastanawianie się kiedy dziecko siada samodzielnie i czy pomóc mu w osiągnięciu tego w jak najszybszym czasie. Pamiętajcie, że rozwój ruchowy dzieci rozwija się indywidualnie dlatego nic na siłę.

Kiedy dziecko siada samodzielnie ile ma miesięcy?

Zazwyczaj między 5 a 6 miesiącem życia dziecko zaczyna siadać. Jeśli minie pierwsze półrocze, a niemowlę dalej nie siada – nie zadręczaj się tym. Rozwój ruchowy to indywidualna kwestia. Niektóre z dzieci zaczynają siadać wcześniej, inne później. Tak naprawdę okres kiedy dziecko siada mieści się w przedziale od 4 do 7 miesiąca życia.

To ten moment – sygnały siadania

Kiedy zauważysz, że Twoje dziecko podnosi główkę, opiera się na łokciach i podciąga nóżki pod brzuszek to znak, że za krótką chwilę zacznie siadać.

Czy należy pomóc kiedy dziecko siada?

Pierwsze próby dziecka charakteryzują się pomocą w podparciu. Najlepiej by był to stabilny przedmiot. Obecnie na rynku znajdziecie specjalne leżaczki, które mają za zadanie zagwarantować prawidłową postawę dziecka przy próbie siadania. Ważne by wymieniony produkt był stabilny i wyposażony w pasy bezpieczeństwa zabezpieczające przed wypadnięciem dziecka z leżaczka oraz miał regulowane oparcie. Kiedy nie masz leżaczka czy fotelika uważaj, by niemowlak nie podpierał się zabawkami gdyż może wyrządzić sobie krzywdę. Nie zmuszaj do siadania, a kiedy dziecko siada bądź i wspieraj. Kiedy przyjdzie odpowiedni moment dziecko samo usiądzie. Tak naprawdę kiedy dziecko siada samodzielnie, bez wsparcia, mija 9 miesięcy życia. Na pewno nie dopuszczaj się metody podciągania niemowlęcia za rączki z pozycji leżącej. Taki sposób przeznaczony jest jedynie do badania lekarskiego, ale nie powinien być wykorzystywany przez rodziców. Podciąganie za rączki do siadu to tzw. próba trakcyjna. Lekarz w ten sposób ocenia stan rozwoju malucha. W szczególności jego zakres kontroli główki. Natomiast jeśli rodzic wykonuje to w domu traktując jak zabawę, bo dziecko ma frajdę musi być świadome, że przez tak nieodpowiedzialne zachowanie maluch w późniejszym czasie będzie miał problemy z leżeniem na brzuchu. Dlaczego? Ponieważ przyzwyczai się do stabilizacji głowy poprzez uniesienie barków i schowanie szyi, a kiedy będzie leżało na brzuchu będzie odczuwało ciężką i dużą głowę, którą ciężko utrzymać.